Forum www.pedagogikabloka.fora.pl Strona Główna www.pedagogikabloka.fora.pl
szkoła studia akademia podlaska blok a pedagogika
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

DIAGNOZA RESOCJALIZACYJNA 1 grupa

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.pedagogikabloka.fora.pl Strona Główna -> Semestr IV
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
starosta
Administrator



Dołączył: 24 Paź 2009
Posty: 134
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Mordy

PostWysłany: Sob 11:35, 26 Lut 2011    Temat postu: DIAGNOZA RESOCJALIZACYJNA 1 grupa

2.Ogólna charakterystyka metod i technik stosowanych w diagnozie resocjalizacyjnej[obserwacja , rozmowa , wywiad , rysunek ( w diagnozowaniu środowiska rodzinnego) , analiza dokumentów].

3.Kwestionariusz wywiadu środowiskowego .
(Dobrowolska, Gierszewski)

4.Diagnoza wybranych problemów funkcjonowania rodziny jako środowiska wychowawczego – przemoc i zaniedbywanie dzieci. Diagnoza zjawiska przemocy.
Dzido, Czmuda

5.Uzależnienie od alkoholu-możliwości diagnozy:
-test MAST
-test CAGE
-test WORONOWICZA
-AUDIT-test rozpoznawania zaburzeń związanych z piciem alkoholu
Dąbkowska, Bierkat

6.Diagnoza nieprzystosowania społecznego. Narzędzia pomiaru nieprzystosowania społecznego –SKALA NIEPRZYSTOSOWANIA SPOŁECZNEGO L.Pytki(podstawowe założenia i budowa) . Własności psychometryczne SNS(moc dyskryminacyjna, rzetelność, trafność , normalizacja) .
Badanie i obliczanie wyników.Interpretacja wyników SNS.
Bobryk, Bednarczyk, Antoniak

7.Arkusz diagnostyczny Dennisona H. Scotta w adaptacji J.Konopnickiego jako przykład wielowymiarowej diagnozy poziomu i rodzaju niedostosowania społecznego.

8.Zaburzenia zachowania. Kwestionariusz Thomasa M. Achenbacha jako narzędzie do oceny stopnia i typu zaburzeń w zachowaniu.
Gawrońska, Czarnocka S. Czarnocka I,

9.Arkusz zachowania się Ucznia B.Markowskiej do oceny przystosowania szkolnego.
Effort, Dąbrowska

10.Kwestionariusz DELTA w opracowaniu R.Ł.Drwala
Brodziak, Cielemęcka

11.Diagnoza warunków procesu resocjalizacji i weryfikacja efektów oddziaływań resocjalizacyjnych.
Chrul, Pogonowska

12.Skala Klimatu Społecznego R.Moosa . Pojęcie klimatu społecznego i jego dymensje. Założenia teoretyczne Skali klimatu społecznego .Interpretacja wyników badań.
Dąbrowska, Bobryk, Woźnica,

13.Podmiotowe i przedmiotowe uwarunkowania przebiegu procesu diagnostycznego –czynniki determinujące i wyznaczniki jakości kontaktu diagnostycznego.Profesjonalizm diagnosty.


ZAGADNIENIA DO SAMODZIELNEGO OPRACOWANIA

1.rozdział 4.1 i 4.2 Wysocka E. Diagnoza w resocjalizacji. Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogicznym, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008(str.188-212)
2.Kwestionariusz Wywiadu Środowiskowego i skale oceny funkcjonowania społecznego-diagnoza kliniczna w ujęciu Krystyny Ostrowskiej
3.Skale Diagnostyczne dla dzieci-CAS i dla rodziców –P-CAS Kay Hodges do diagnozy zaburzeń w zachowaniu u dzieci.



Wciąż nie ma osób do tematu, 2; 7; 13;


Jak są jakieś blędy to pisać.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez starosta dnia Sob 11:54, 26 Lut 2011, w całości zmieniany 2 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kasieńka1989




Dołączył: 08 Sty 2011
Posty: 19
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Sob 17:35, 26 Lut 2011    Temat postu:

do 7 tematu Gawrońska i Czarnocka I.

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kasiulka




Dołączył: 26 Lis 2009
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Sob 18:24, 12 Mar 2011    Temat postu:

Dobrowolska temat nr 13

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
starosta
Administrator



Dołączył: 24 Paź 2009
Posty: 134
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Mordy

PostWysłany: Nie 20:21, 13 Mar 2011    Temat postu:

Ogólna charakterystyka metod i technik stosowanych w diagnozie resocjalizacji.
Na początku mojej prezentacji, aby lepiej zrozumieć i przyswoić kolejne metody i techniki stosowane w diagnozie resocjalizacji. Spróbuje przybliżyć pojęcie diagnozy.
W języku greckim „ diagnoza” oznacza: rozróżnienie, osądzenie. Pierwotnie pojęcie to utożsamiane było z ustalaniem patologicznego stanu organizmu, z czasem zaczęto ono oznaczać ogólne określenie stanu zdrowia osoby (Ziemski 1973).
Według (Nowej Encyklopedii Powszechnej PWN 1995) pod hasłem „diagnoza” widnieje „ rozpoznanie choroby na podstawie analizy zmian, jakie wywołuje ona w organizmie”
Natomiast wg (Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku tom I,) Diagnoza – to rozpoznanie stanu nieprzystosowania społecznego jednostki, jego opis, wyjaśnienie przyczynowe oraz ocena z punktu widzenia istniejących standardów pedagogicznych i społecznych, celem zaprojektowania oddziaływania zapobiegawczego (profilaktycznego) lub korekcyjnego (resocjalizującego).
Lecz żeby diagnoza była prawdziwa musi być postawiona na podstawie informacji, które musimy uzyskać w różny sposób. W metodologii postępowania diagnostycznego można wyróżnić dwa podejścia związane ze sposobami pozyskiwania informacji.

• Podejście zewnętrzne – polega na wykorzystaniu informacji, dostarczonych przez tzw. obiektywne metody badania (kwestionariusze, skale), wówczas model rozpoznania buduje się w oparciu o proponowane w tych metodach schematy interpretacyjne.
• Podejście wewnętrzne polega na wykorzystaniu informacji przede wszystkim z przekazywanych przez jednostkę informacji (bezpośrednio i pośrednio), a występujące u niej zaburzenia i prawidłowo rozwinięte funkcje oraz cechy jej sytuacji interpretuje się z punktu widzenia znaczenia, jakie posiadają one dla jej aktualnego funkcjonowania. Korzysta się wówczas z podstawowych technik diagnostycznych, obserwacja, rozmowa i wywiad.

Dalej chciałbym wyjaśnić czym metoda, technika i narzędzie badawcze.
Metoda diagnozy sposób postępowania diagnostycznego, którego celem jest
opis wycinka rzeczywistości, będącego przedmiotem zainteresowania diagnosty
Obejmuje ono szereg czynności, a więc:

• Zaplanowanie całości przebiegu procesu diagnozy.
• Dobór i konstruowanie technik diagnostycznych, ich zastosowanie.
• Wybór sposobu analizy i opisu badanej rzeczywistości.
• Rozumowanie diagnostyczne (analiza, synteza, wnioskowanie).
• Weryfikację uzyskanego obrazu diagnostycznego.
• Prognozowanie jego rozwoju.
• Projektowanie interwencyjne.
• Kompleksową ocenę wyników postępowania praktycznego.

Techniki diagnostyczne
Stanowią konkretne czynności praktyczne badacza i innych ludzi.
• wywiad
• rozmowa
• obserwacja
• analiza dokumentów i wytworów
• techniki projekcyjne
• testy
• czasem ankieta.
Ich zastosowanie różnicuje sposób zdobywania informacji (bezpośredni, pośredni),
źródło informacji (osoba badana, otoczenie społeczne, diagnosta),
ich charakter (subiektywny, obiektywny),
a także cel, w jakim się je wykorzystuje (badanie dla celów poznawczych lub praktycznych).

Narzędzie badawcze w zależności od zastosowanej techniki przyjmuje różną formę:
• kwestionariusz
• skala
• arkusz obserwacyjny
Wywiad i rozmowa
Wywiad jako jedna z podstawowych technik diagnostycznych wykorzystywanych w praktyce psychopedagogicznej jest sposobem gromadzenia danych przez bezpośredni kontakt z określonymi osobami, które mogą udzielać informacji na temat interesujących badacza zagadnień. Służy do zbierania danych empirycznych głownie o charakterze jakościowym , takich jak: fakty, wydarzenia, sądy badanych ich opinie, postawy, wyobrażenia, uczucia, deklarowane zachowania, wiedza o rzeczywistości.
Rozmowa można zdefiniować w podobny sposób tylko z tą różnicą ze w wywiadzie informację czerpie się od osób postronnych a w rozmowie bezpośrednio od podmiotu badającego. Istotne jest tu również kryterium formalności rozmowa ma formę swobodną, wywiad formalną.
Typu wywiadu
Jawny- respondent świadomie wyraża zgodę na badanie
Ukryty- respondent nie ma świadomości ze jest przedmiotem badań,
Nieformalny- respondent wyraża zgodę na badanie lecz nie zna celu badania, lub zna cel zafałszowany
Formalny- respondent zna prawdziwy cel badań
Swobodny- rozmowa, w której sekwencja pytań jest zmienna, stosuje się głownie pytania otwarte, uzyskując dane jakościowe, indywidualne
Skategoryzowany- rozmowa, w której sekwencja pytań jest stała, stosuje się głownie pytania zamknięte, uzyskując dane ilościowe
Indywidualny- przeprowadzony z jedną osobą
Zbiorowy- przeprowadzony w udziałem większej ilości osób
Zwykły- jednorazowy, przeprowadzony dla opisu badanego stanu rzeczy
Panelowy- przeprowadzony w co najmniej dwóch sesjach lub dwóch grupach, aby uchwycić różnice wpływu czasu lub wydarzeń na badane zjawisko

Psychologiczny- klasyczny, kliniczny, indywidualny, związany z badaniem cech jednostkowych, postaw jej zachowania czy zaburzeń w funkcjonowaniu jednostki
Środowiskowy- służy poznaniu charakteru i zależności pomiędzy indywidualnym funkcjonowaniem jednostki a wpływem środowiska, przeprowadzony w miejscu typowym dla funkcjonowania jednostki
Ustny- informację zdobywane są w komunikacji werbalnej, rejestracji dokonuje diagnosta
Pisemny- informacje przekazywane są w formie pisemnej, rejestracji dokonuje respondent

Technika prowadzenia wywiadu i rozmowy.

Wśród najważniejszych rodzajów pytań wykorzystywanych w wywiadzie lub rozmowie można wyróżnić:
• pytania sensu stricte (proste), czyli pytanie właściwe o interesujące diagnostę treści,
• pytania rozwinięte (złożone), czyli wprowadzające, opisujące sytuację lub
minimalizujące zagrożenie płynące z treści pytania właściwego (kilka zdań wprowadzających plus pytanie właściwe, np. pytanie o alkoholizm),
• pytania otwarte – swoboda wypowiedzi badanego,
• pytania zamknięte – wybór kilku kategorii odpowiedzi,
• pytania wprost (dotyczące interesujących badacza treści, które mają charakter niezagrażający i są zrozumiałe dla badanego),
• pytania nie wprost – związane z przeformułowaniem języka teorii na język potoczny bądź gdy pytania zadawane wprost są zagrażające, szokujące, wstydliwe.

Sekwencje pytań organizuje się stosując reguły:
• konstrukcji lejkowej – zawężającej, czyli od ogółu do szczegółu,
• konstrukcji odwróconego lejka – od pytań konkretnych, szczegółowych do bardziej ogólnych,
• progresji – najpierw pytamy o sprawy zbliżone do tych, o które naprawdę chcemy się dowiedzieć, a później zbliżamy się do treści właściwych.

Strategia budowania całości wywiadu
• Rozpoczynanie wywiadu – ważne jest tu uwzględnienie wszystkich czynników
związanych z nawiązaniem dobrego kontaktu diagnostycznego.
• Sekwencje tematów w wywiadzie – nie mogą być przypadkowe, ale dostosowane
do potrzeb osoby badanej, ogólnie zaś zaczyna się od tematów neutralnych
emocjonalnie i łatwych, przechodząc stopniowo do tematów trudniejszych, a na końcu do zagrażających. Tematów trudnych emocjonalnie lub zagrażających badanemu nie należy omawiać kolejno po sobie, ale przedzielać tematami neutralnymi emocjonalnie, łatwiejszymi.
• Zmiana tematu – nie może być nagła, dlatego wykorzystywać trzeba tu pytania przejściowe, których funkcją jest łączenie różnych obszarów tematycznych, w taki sposób, by tworzyły one logiczną całość (pozwalającą mieć wrażenie ciągłości i naturalności).
• Zakończenie wywiadu – należy stopniowo wychodzić z sytuacji badawczej, stosując pytania ogólne, podsumowania, rekapitulując najważniejsze kwestie poruszane w trakcie wywiadu. Nie może się to też odbywać w sytuacji silnego napięcia emocjonalnego, stąd warto stosować tu regułę kończenia wywiadu tematem neutralnym emocjonalnie (łatwiejszym).
• Czas trwania wywiadu – zależy od celu wywiadu, możliwości badającego oraz stanu osoby badanej (np. zmęczenia), generalnie jednak nie powinien trwać dłużej niż godzinę, co wiąże się z ograniczoną zdolnością do koncentracji.

Przebieg wywiadu
Rozmowa wstępna – przedstawienie siebie, instytucji, którą się reprezentuje,
celu, budowanie atmosfery poufności i życzliwości, obniżenie stresu,
zapewnienie dyskrecji, anonimowości, motywacja do szczerych odpowiedzi,
pytanie o ewentualne wątpliwości ze strony badanego.
Część zasadnicza – zadawanie pytań o zasadnicze treści związane z problemem,
zgodnie z przyjętymi ogólnie regułami.
Zakończenie – rozładowanie emocji, pytania respondenta, podziękowania.
Ważne problemy na które należy zwrócić uwagę w czasie prowadzenia wywiadu lub rozmowy.

• Język wywiadu czy rozmowy powinien być dostosowany indywidualnie do możliwości intelektualnych osoby badanej – przekładania języka teorii na pojęcia potoczne, zaś jeśli używa się pojęć technicznych, należy je najpierw zdefiniować.
• Stopień standaryzacji – ujednolicenie warunków przeprowadzenia wywiadu z różnymi osobami przez różnych diagnostów.
• Dyrektywność diagnosty – podstawową regułę stanowi tu minimalizacja aktywności badającego, czyli jego działania powinny być ograniczone do niezbędnego minimum- podtrzymywanie kontaktu, motywacji oraz zebranie potrzebnych danych.

Rejestracja przebiegu wywiadu
Dobro diagnozy (jej trafność) wymaga, aby to, co się dzieje w trakcie wywiadu, zostało możliwie wiernie zarejestrowane.
• Zapis magnetofonowy jem najlepszy, jeśli uzupełnimy go danymi z obserwacji wyglądu i zachowania badanego (notatki), zwalnia bowiem diagnostę z konieczności dzielenia uwagi na to, co aktualnie się dzieje w toku wywiadu i robienia notatek oraz konieczności zapamiętania formy i treści wypowiedzi.
• Sporządzanie notatek odręcznych – w trakcie lub bezpośrednio po wywiadzie, kodowanie w kwestionariuszu wywiadu.
Notowanie w czasie prowadzenia wywiadu daje szansę większej wierności zapisu, ale zakłóca przebieg wywiadu.
• Protokół z badań, które prowadzone są w celach praktycznych, obejmuje: zadanie poznawcze, dane respondenta, informację o osobie prowadzącej wywiad, opis czasu, miejsca, warunków prowadzenia wywiadu, dodatkowe okoliczności i wydarzenia, które towarzyszyły przebiegowi badania.

Warunki poprawności
• Podstawowym warunkiem jest wstępna znajomość respondenta, jego środowiska oraz pewna wiedza teoretyczna dotycząca badanych zagadnień.
• Zagwarantowania spokoju i dyskrecji, wykluczenia sytuacji zakłócających, braku osób trzecich oraz doboru odpowiedniego miejsca i pory.
• Prezentacja celu i charakteru badań, wytworzenie życzliwej atmosfery, zaufania, poczucia bezpieczeństwa, możliwie partnerski stosunek, odpowiedni język, proste i zrozumiałe formułowanie pytań, odpowiednie kierowanie rozmową, pobudzanie do wypowiedzi, utrzymywanie kierunku rozmowy, z jednoczesną cierpliwością i taktem, niesugerowanie wypowiedzi, nieujawnianie własnego stosunku emocjonalnego, opinii, postaw wobec badanych zagadnień oraz wobec respondenta, brak krytyki, unikanie tonu mentorskiego i pouczeń, brak formułowania myśli i wypowiedzi za respondenta własnymi słowami.

Wywiad i rozmowa mają swoje ograniczenia:
Zbyt duża liczba respondentów i ograniczony czas.
Umiejętności prowadzenia wywiadu i nawiązania kontaktu przez diagnostę.
Poruszanie problematyki, która jest nieobojętna emocjonalnie ze względów osobistych.
Trudna dla diagnosty ze względu na osobiste przekonania, (np. dotyczące zjawiska przemocy i agresji w przypadku badania sprawców przemocy).



Przebieg rozmowy z Markiem:

Marek jest uczniem 6 klasy szkoły podstawowej.
Pewnego dnia z tornistra jednej z jego koleżanek, Marty, zginęła kwota pieniężna w wysokości 200 zł. Podczas poszukiwań okazało się, że osobą, która przywłaszczyła sobie pieniądze jest Marek.

- Cześć Marku. Nie masz nic przeciwko temu, żebyśmy trochę porozmawiali?
¬- … (Chłopak kręci głową i wzrusza ramionami).
- Opowiedz mi coś o sobie. Masz jakieś hobby?, uprawiasz jakieś sporty?
- nie wiem… lubię pływać i grać w nogę.
- Często grasz z kolegami na boisku?
- nie…
- Dlaczego?
- bo oni… nie umieją grać i mi się nie chce grać z nimi, wole grać na komputerze.
- Czemu? Przecież są twoimi kolegami? Sądzisz, że grają słabo i dlatego nie chcesz z nimi grać?
- nie… Ja… nie chce z nimi grać! Nie lubie…
- Postanowiłeś już nigdy z nimi nie zagrać?
- nie ale nie lubię grać z takim jednym…
- O kogo chodzi?
- taki Sławek, cały czas mnie fauluje.
- Nie lubisz grać ze Sławkiem? Tak?
- …kiedyś go tak kopnę, że zobaczy.
- Co on takiego ci zrobił?
- on jest jakiś durny… nie chce w ogóle go znać!
- Czy tylko na niego jesteś zły?
- w ogóle mnie przezywa i taka Marta…
- Marta jest twoją koleżanką z klasy, tak jak Sławek? Możesz coś o niej powiedzieć?
- przezywa mnie… głupia!
- Czy dlatego zabrałeś jej pieniądze z plecaka?
- … ona cały czas szczerzy te swoje zęby i inni się ze mnie śmieją…
- Potrzebowałeś na coś te pieniądze?
- mam swoje pieniądze… jak bym chciał to sam bym sobie kupił.
- Więc zrobiłeś to, bo jej nie lubisz?
- nie cierpię ich…
- Jest ktoś z twojej klasy kogo lubisz?
- chyba Rafał, siedzę z nim w ławce i się na mnie nie przezywa, tylko inni.
- Tylko jedna osoba?
- … chce już iść do domu
- Jak myślisz co teraz będzie?
- … (wzrusza ramionami, boi się)
- Dobrze dokończymy rozmowę jutro, zgadzasz się?
- … już nie chcę… (zaczynał płakać), już nigdy więcej nie ukradnę…


Obserwacja
Obserwacja jest gromadzeniem danych w drodze spostrzegania kierowanego zadaniem poznawczym. Stanowi, zatem celowe planowe spostrzeganie rzeczywistości ( zachowań, procesów, zjawisk, zdarzeń sytuacji) w jej naturalnym przebiegu.
Podstawowe zalety obserwacji to:
1. Naturalność ujmowana w dwóch aspektach:
- obserwowanie jest naturalnym sposobem poznawania świata przez człowieka, zaś dokonując potocznych obserwacji życiowych uczymy się i nabieramy umiejętności obserwatorskich. Tak więc stosowanie tej techniki nie jest niczym skomplikowanym
- obserwacja umożliwia poznanie rzeczywistości w jej niezakłóconym stanie, zjawisk w ich naturalnym przebiegu, gdyż nie zmienia poznanego obiektu, lub nie zmienia go pod tym względem, pod jakim chcemy go poznać
2. Możliwość poznania kontekstu sytuacji, zdarzeń zachowań, zjawisk- występuje głównie w obserwacji bezpośredniej, która pozwala na rejestrację kontekstu, w jakim wystąpiło określone zachowanie, stąd możemy wnioskować o pewnych mechanizmach, przyczynach czy czynnikach wywołujących określone zdarzenia.
Różne rodzaje technik obserwacyjnych.
bezpośrednia – analiza faktów obserwowanych przez badającego, bez przyrządów, rejestracja dokonywana jest w trakcie obserwacji, co wyklucza retrospektywny opis, bada się spontaniczne, reaktywne zachowanie w warunkach życia codziennego
pośrednia – analiza faktów, spostrzeżeń dokonanych przez kogoś innego, badający nie uczestniczy w zbieraniu danych, nie ma wpływu na ich powstanie, stąd niemożliwa jest weryfikacja ich wiarygodności
kontrolowana – prowadzona w oparciu o uprzednio przygotowane narzędzie, systematyzujące zbiór danych (kwestionariusze, schematy, normy, skale)
niekontrolowana, swobodna – bez użycia narzędzi systematyzujących, ma niskie walory diagnostyczne, daje ogólną wiedzę o obiekcie, może stanowić wstęp do prowadzenia obserwacji kontrolowanej
jawna – badani są poinformowani o roli obserwatora, wiedzą, że są podmiotem obserwacji, ale nie znają jej celu i przedmiotu ukryta – badani nie mają świadomości, iż są podmiotem obserwacji, stąd też nie znają jej celu i przedmiotu
Neutralna, naturalna – obserwacja zjawisk w naturalnym ich przebiegu, naturalnie występujących, obserwator jest osobą z zewnątrz, co powoduje niebezpieczeństwo modyfikacji zachowania

aranżowana – badający jest organizatorem obserwowanych zdarzeń, które następnie poddaje obserwacji, najczęściej jest osobą, w naturalny sposób powiązaną ż. podmiotem obserwacji, co eliminuje modyfikacje zachowań poddanych obserwacji, może być też obserwatorem zewnątrz: różni się od eksperymentu tym, iż nie wprowadza zmian w sytuację obserwowaną, ale jedynie prowokuje jej wystąpienie

uczestnicząca – badający jest uczestnikiem obserwowanych zdarzeń, najczęściej pełni rolę normalnego członka badanej grupy, co daje możliwość zebrania bogatszego i szerszego materiału czy lepszego zrozumienia sytuacji w grupie; może mieć charakter jawny – zachowania nie są w pełni naturalne, konieczność akceptacji roli badacza, bądź ukryty – ma najwięcej zalet, gdyż badani nie modyfikują swojego zachowania
potoczna – występująca w życiu codziennym, niezaplanowana, bez postawienia świadomie celu, może być podstawą obserwacji naukowych
naukowa – spełniająca wszelkie wymogi: celowość, planowość, aktywność, obiektywność itp.; służy planowemu poznaniu rzeczywistości

Klasyfikacji technik obserwacyjnych:
1. Obserwacja ciągła – obserwacja jakiegoś zagadnienia prowadzona przez dłuższy czas, np. rozwój umiejętności chodzenia u dziecka, rozwój kontaktów społecznych małego dziecka prowadzona za pomocą tzw. dzienniczków obserwacyjnych. Prowadzenie dzienniczków obserwacyjnych jest metodą najstarszą.
2. Obserwacja fotograficzna – dotyczy całokształtu zachowania się dziecka oraz sytuacji, w jakich ono występuje, bez dokonywania wstępnej selekcji danych poddanych obserwacji. Cechuje się fotograficzną szczegółowością, a jej długość wyznaczana jest zazwyczaj czasem trwania lekcji lub innych zajęć. Technika ta polega na zaplanowanym i ciągłym obserwowaniu zachowania (zjawisk) w ustalonych warunkach i czasie.
• Próbki zdarzeń – uwaga obserwatora skupiona jest tu na określonych zdarzeniach, sytuacjach, w których mają miejsce interesujące badacza typy zachowań, występujące w serii. Badacz obserwuje dzieci i oczekuje na wystąpienie wydarzenia, a kiedy się ono pojawi, opisuje je.

• Próbki czasowe – technika, które polega na tym, iż całość okresu obserwacji podzielona jest na odcinki według klucza. Są to zazwyczaj krótkie odcinki czasowe (np. obserwacja członków rodziny codziennie po pół godziny, obserwacja uczniów po l minucie każdego.

• Ocena cech – obserwator posługuje się w tym przypadku baterią skal opisujących różne zachowania się jednostki, wedle których oceniają w różnych warunkach życiowych.

Obserwacja wymaga spełnienia pewnych warunków poprawności, takich jak:
• planowość – wiąże się z koniecznością ustalenia zadania obserwacyjnego, czasem, metodami rejestracji określa się przedmiot, miejsce, warunki,
• obiektywność – wiąże się z tym, iż obserwator powinien umieć odciąć się od swoich nastawień, przekonań, poglądów, przezwyciężać subiektywizm spostrzegania,
• wierność, oznacza najprościej zgodność dokonywanych spostrzeżeń z rzeczywistymi faktami,
• selektywność (krytycyzm), oznacza dokonywanie ukierunkowanych selekcji faktów poddawanych obserwacji, a więc wiąże się z pomijaniem tych, które nie są istotne z punktu widzenia rozwiązania postawionego problemu poznawczego,
• wnikliwość – wiąże się z szybkim dokonywaniem interpretacji postrzeganej rzeczywistości, a wówczas badacz zamiast rejestrować fakty rejestruje już własne ich interpretacje

Protokół z obserwacji, powinien zawierać:
- zadanie obserwacyjne,
- czas i długość obserwacji,
- zastosowaną technikę,
- miejsce prowadzenia obserwacji,
- arkusz obserwacyjny lub dziennik obserwacji,
- dane obserwatora i osób obserwowanych,
- opis warunków zewnętrznych i nieprzewidzianych sytuacji, które wystąpiły w trakcie badania,
- szczegółowy opis zachowań badanych i ich kontekstu sytuacyjnego.

• Jak każda technika zbierania informacji, także obserwacja nie jest metodą,
która może być stosowana zawsze, mając swoje ograniczenia.
• Cechą ograniczającą jej stosowanie jest głównie rodzaj zadania poznawczego, stąd nie nadaje się ona do badania opinii i postaw.
• Trudno też stosować techniki obserwacyjne w sytuacji, kiedy musimy nią objąć dużą liczbę badanych.

Analiza dokumentów i wytworów
W diagnozowaniu pedagogicznym należy do bardzo często wykorzystywanych sposobów pozyskiwania informacji. Jest to technika badawcza polega na opisie, interpretacji i wnioskowaniu o faktach, wydarzeniach, zjawiskach, o własnościach czy cechach ludzi, grup czy układów społecznych przez ustalenie i opisywanie cech tychże dokumentów lub wytworów, rozumianych szeroko.
Służący do gromadzenia wstępnych opisowych oraz ilościowych danych, rzadko jednak występuje w roli samodzielnego instrumentu poznania.
Przedmiotem analizy w tej technice pozostaje dokument:
- dokumenty historyczne,
- finansowe,
- personalne,
- instytucji,
- plany pracy,
- opracowania statystyczne,
- opinie,
- orzeczenia,
- akta sądowe,
- wypracowania,
- dokumenty osobiste,
- listy,
- pamiętniki,
- dzienniki osobiste,
- wypracowania,
- rysunki,
- zeszyty ucznia,
- wykonane konstrukcje,
- filmy,
- nagrania.
Analizę dokumentów wykorzystuje się ją w następujących celach:
1. Pozyskiwanie informacji o faktach.
2. Uzyskanie informacji o sposobie postrzegania pewnego wycinka rzeczywistości przez autora dokumentu.
3. Poszukiwanie głębiej ukrytych treści psychospołecznych, co wiąże się z traktowaniem wytworu (dokumentu) jako projekcyjnej manifestacji osobowości autora.
4. Ustalanie cech osobowościowych autora, nadawcy, jego systemu wartości, intencji, motywów, pragnień, a także cech instrumentalnych takich jak staranność, dokładność, sprawności, umiejętności i zdolności.
5. Wnioskowanie o cechach systemu społeczno-kulturowego, w którym dany dokument powstał
6. Wnioskowanie o zachowaniach i cechach osobowych innych ludzi (np. zeszyt ucznia może być źródłem informacji o sposobie wykonywania przez nauczyciela swej roli.
Typy dokumentów
zastane – powstały i istnieją bez udziału badającego, w trakcie codziennej, normalnej lub spontanicznej aktywności ludzkiej -jednostki lub instytucji (wypracowania szkolne, zeszyty szkolne, pamiętniki, listy, sprawozdania, plany pracy, protokoły, opracowania statystyczne)
intencjonalne – powstałe z inicjatywy badacza, niejako na jego zamówienie, inspirowane przezeń (wypracowania na zadany temat, dzienniki i pamiętniki „na życzenie”, kierowane autobiografie, opinie, rysunki tematyczne, kierowane kroniki, sprawozdania)
kronikarskie – dokumentujące fakty, wydarzenia i działania (dokumentacja instytucji, dzienniki zajęć, opracowania statystyczne, sprawozdania, akta sądowe)
opiniodawcze – dostarczające informacji nie o samej rzeczywistości, ale jej subiektywnym odbiorze (wypracowania na określony temat, rysunki tematyczne, opinie nauczycieli, pamiętniki, listy)
systematyczne – zebrane w sposób systematyczny, w określonym instytucjonalnie lub indywidualnie celu (dokumenty naukowe, opracowania statystyczne, dokumenty manipulacyjne)
okolicznościowe – przygodne, które ze względu na swą treść i formę mają charakter subiektywny, nadany im przez autora dokumentu (dokumenty osobiste, notatki, sprawozdania)
oficjalne – urzędowo usankcjonowane, czyli o charakterze państwowym czy urzędowym (np. dokumentacja funkcjonowania instytucji opieki, wychowania, szkół)
osobiste – prywatne, osobiste (wypowiedzi autora o jego doświadczeniach, przeżyciach, poglądach, postawach wobec różnych zjawisk społeczno-kulturowych i zdarzeń we własnym życiu, np. pamiętniki)
pisane – dokumenty wyrażające różne opinie, fakty w formie pisemnej (werbalne, np. protokoły, opinie i świadectwa, prace pisemne uczniów, uwagi w dzienniku, artykuły prasowe, dokumenty archiwalne w formie przekazu pisemnego itp.)
cyfrowe – zawierające różne informacje w postaci zestawień liczbowych (centralne opracowania statystyczne, lokalne i instytucjonalne statystyki) obrazowo-dźwiękowe – wyrażające treści przez dźwięk i obraz (rysunki, prace ręczne i konstrukcyjne, fotografie, nagrania magnetofonowe, video, filmy, przeźrocza)





Zalety analizy dokumentów:
- umożliwia ona dotarcie do danych niedostępnych przy zastosowaniu innych technik, czyli wydarzeń i sytuacji z przeszłości,
- umożliwia dotarcie do sposobu percepcji, postaw autorów występujących w przeszłości,
- umożliwia zebranie określonych danych, kiedy wytwory jednostki są jedną z niewielu form jej ekspresji.

Rysunek w diagnozowaniu środowiska rodzinnego

Spośród wielu metod diagnozowania środowiska rodzinnego rysunek zajmuje szczególne miejsce. Rysunek rodziny to technika projekcyjna zaprojektowana przez L. Cormana w 1964 r., która służy do badania stopnia przystawania się dziecka do środowiska rodzinnego oraz relacji, jakie zachodzą w stosunkach rodzinnych.
Rysunek rodziny pokazuje osobę badaną na tle rodziny oraz pozwala na zebranie informacji o relacjach rodzinnych, na dotarcie do motywów nieuświadomionych i nieświadomych sposobów radzenia sobie z sytuacjami rodzinnymi. Rysunku, rodziny dziecko nie może się nauczyć, jest do wiec metoda która można stosować wielokrotnie.
Rysunek jest przekazem posiadanego przez dziecko obrazu rodziny i może pomóc w ustaleniu konfliktów, postaw i metod stosowanych w rodzinie oraz relacji zachodzących pomiędzy jej członkami.
Diagnozowanie rodziny na podstawie rysunku wymaga spełnienia kilku wariantów oraz prawidłowej organizacji. Wymagane są cztery podstawowe warunki organizacyjne.
1. Wprowadzenie dziecka w zagadnienia rodziny. Przez omawiane treści nawiązujemy kontakt z dzieckiem, które może swobodnie wypowiedać własne spostrzeżenia. Często odwołujemy się również do przeżyć własnych z okresu dzieciństwa.
2. Przygotowanie warsztatu do rysowania. Dziecko wykonuje kilka rysunków związanych z rodziną, zawsze powinno otrzymać taką samą kartę papieru i te same kredki. Nie wolno używać długopisu, gumki czy linijki.
3. Polecenie w formie prośby, aby dziecko czy grupa dzieci narysowała rodzinę. Tematyka prac może być różna zależy od tego jakie informacje nas interesują. Ponadto w analizie rysunku nie można opierać się wyłącznie na jednej pracy. Dzieciom nie udziela się rad, ani konkretnych sugestii czy podpowiedzi, akceptuje się każdy sposób rysowania.
4. Podczas rysowania dokonuje się obserwacji ukrytej, zwracając uwagę na kolejność rysowania, staranność, czas poświęcony rysowanej postaci oraz wykorzystaną kolorystykę- dyskretnie rejestrują spostrzeżenia.
Interpretacja rysunku dziecka
Interpretacja rysunku oparta jest na analizie nieformalnej, przy czym należy pamiętać, że obraz rodzinny przedstawiany przez dziecko, nie jest obrazem zjawisk statycznych, lecz odzwierciedleniem stanu aktualnego. Rysunek staje się przekazem posiadanego przez dziecko obrazu rodziny.
Kolejność rysowania postaci
- postać rysowana w pierwszej kolejności świadczy o tym, że jest to osoba najważniejsza w rodzinie, z którą się dziecko identyfikuje lub ta osoba ma władzę w rodzinie, przejawia postawy autokratyczne
-gdy jest jako pierwsza rysowana osoba z rodzeństwa- świadczy to o przywilejowanej pozycji brata lub siostry w rodzinie, a rodzice koncentrują się na rodzeństwie
- jeśli pierwsza rysowana babcia lub dziadek- to dziecko ma silniejszy związek z nimi niż z rodzicami, albo są zakłócone relacje z matką, ojcem
- osoba rysowana w ostatniej kolejności- świadczy o tym, że nie zajmuje ona ważnego miejsca w rodzinie, brak jest więzi emocjonalnej z tą osobą, brak z nią kontaktów

Przedstawianie osób znaczących
- w centrum umieszczona jest osoba najbardziej znacząca, jest ona większa, dziecko rysuje ją bardzo starannie, dobierając różnorodne kolory, dziecko dorysowuje tej osobie ładne przedmioty np. kokardki, kolczyki. Rysuje tę osobę najdłużej, poświęca jej najwięcej czasu
- osoby mało znaczące dziecko rysuje w zdenerwowaniu, pośpiechu, umieszcza je w rogu kartki a nie w centrum, rysuje tę osobę 2-3 kolorami, niestarannie i mało czasu poświęca na narysowanie tej osoby
Relatywna wielkość postaci
- jeśli narysowana osoba jest powiększona, są u niej elementy agresywne ( duże zęby, rozczochrane włosy), to ta osoba przejawia agresję wobec dziecka czy członków rodziny- jeśli narysowana osoba jest powiększona bez akcentów agresji( np. mama królewna), to świadczy to o więzi emocjonalnej dziecka z tą osobą
-jeśli dziecko pomniejsza postać, to świadczy to o pomniejszaniu wartości tej osoby wobec dziecka
-jeśli dziecko przedstawia osobę jako „ fruwającą”, to dziecko ma zaburzone bezpieczeństwo, chciałoby uciec z domu
-jeśli dziecko rysuje osobie krótkie ręce, oznacza to trudności w nawiązywaniu kontaktów np. z ojcem, matką
-jeśli dziecko rysuje ręce w górze, to oznacza że może ono być maltretowane, że są stosowane kary wobec tego dziecka
-jeśli dziecko rysuje siebie z rękoma do góry, to jest to „ krzyk dziecka”( potrzebuje ono miłości, akceptacji)
-brak na rysunku dłoni oznacza brak więzi emocjonalnej

Ozdabianie postaci
-jeśli dziecko używa ciepłych kolorów, to świadczy to o więzi i zaspokojeniu potrzeb psychicznych w środowisku rodzinnym
-jeśli dziecko używa zimnych kolorów, to świadczy to o braku miłości i bezpieczeństwa, dziecko żąda miłości, ale jej nie doznaje

Symbolika barw( jest ważna w diagnozie rodziny, a nie samego dziecka)

-ciemny brąz, czarny oznacza brak ciepła, patologię w rodzinie
-kolory jasne( żółty, różowy, niebieski) oznacza więź emocjonalną dziecka z rodziną
-czerwony połączony z brązem, oznacza agresję w rodzinie, napięcie emocjonalne

Relacje w rodzinie
-rodzina przedstawiona poziomo, w jednym szeregu, trzymająca się za ręce, świadczy o głębokiej więzi emocjonalnej w tej rodzinie, wszyscy są szczęśliwi
- jeśli każdy członek rodziny jest w pewnej odległości od siebie, to świadczy to o braku kontaktów, o braku więzi emocjonalnej w tej rodzinie
-jeśli dziecko między członkami rodziny rysuje przedmioty( np. kota), to ważniejszy w tej rodzinie jest np. pies, kot niż to dziecko
-jeśli na rysunku ojciec, matka są przedstawieni w pozycji leżącej, narysowani kolorem czarnym lub brązowym, to świadczy to o braku zaspokojenia potrzeb dziecka, o jego smutku, a w rodzinie może być pijaństwo, narkomania
- narysowany ojciec z elementami seksualnymi( język, penis) lub ręka dziecka na pupie, pod sukienką, może świadczyć o molestowaniu seksualnym
-jeśli ojciec narysowany jest w pozycji lwa i trzyma w ręku kij lub kabel, może świadczyć o maltretowaniu dziecka
-narysowane piekło i języki, może świadczyć także o molestowaniu dziecka
-jeśli dziecko rysuje niemowlę w wózku i przekreśla je czarnym kolorem, to świadczy to zakłóceniu relacji w rodzinie, rywalizacji, o niejednakowym traktowaniu rodzeństwa
„ Test zaczarowanej rodziny”
Mówimy dziecku: Wyobraź sobie, że jesteś czarodziejem i zaczarowałeś swoją rodzinę
Kryteria oceny:
-jeśli dziecko zaczarowało wszystkich członków rodziny w jeden gatunek ( np. psy, gąski), to świadczy to o jedności w rodzinie, o więzi emocjonalnej
-jeśli wszyscy są zaczarowani w kamienie, to w rodzinie panuje lodowatość uczuć, a rodzice nie darzą miłością i sympatią swoich dzieci
-rodzina zaczarowana w różne przedmioty, zwierzęta, świadczy o zagrożonych relacjach w niej, np.

 Ojciec- w goryla, dinozaura ( groźne zwierzęta), to świadczy to o ogromnej sile agresywności tego ojca(matki), braku zaspokojonych potrzeb
 Matka – w mysz malutką, to świadczy to o występowaniu u niej wysokiego poziomu lęku przed ojcem, nie ma ona nic do powiedzenia, ona nie obroni dziecka
 Jeśli dziecko rysuje wtedy siebie jako tygrysa,lwa, to znaczy że chce pomóc matce, a z ojcem walczyć(podświadomie)
 Jeśli w rysunku występuje postać czarodzieja, tzn że dziecko pragnie posiąść moc czarodzieja i mieć wpływ na zmianę postaw rodzicielskich, chce zmienić rodzinę, relację rodzice - dziecko
 Jeśli dziecko rysuje rodziców jako kościotrupy, w trumnie, tzn. ze rodzice mają duże problemy w alkoholem czy narkotykami

Należy pamiętać, że rysunek oddaje sytuacje obecną – ilustruje to co dziecko czuje i myśli. Żeby rysunki mogły być pomocne w diagnozie, należy dostrzegać powtarzające się stałe elementy, mające wskazywać na występujące czynniki w środowisku rodzinnym.
Przedstawione wskazówki interpretacji nie należy traktować dosłownie i dokonywać diagnozy środowiska tylko na podstawie rysunku, lecz w powiązaniu z innymi metodami.


Bibliografia:
1. Nowa Encyklopedia Powszechna PWN 1995
2. Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku tom I, praca zbiorowa, Wydawnictwo akademickie ŻAK
3. Ziemski S. 1973, Problemy dobrej diagnozy, Warszawa
4. Ewa Jarosz, Ewa Wysocka, Diagnoza psychopedagogiczna
5. Włoch Stanisława, Włoch Agnieszka Diagnoza całościowa w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
martynac12




Dołączył: 19 Kwi 2011
Posty: 15
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Czw 21:26, 02 Cze 2011    Temat postu:

Możecie powrzucać swoje referaty na forum?? Byłoby łatwiej do tego testu sie nauczyc?

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Monia




Dołączył: 27 Sty 2010
Posty: 7
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pią 8:13, 03 Cze 2011    Temat postu:

Arkusz zachowania się ucznia Barbary Markowskiej
Do oceny przystosowania szkolnego
Stanowi on wystandaryzowaną i znormalizowaną skalę ocen, o strukturze czynnikowej (50 pytań wskaźnikowych) przeznaczoną do badania dzieci i młodzieży w wieku od 6/7 do 14 lat.

Dzieci i młodzież bada się w zakresie jawnego zachowania się, definiowanego w kategoriach przystosowania społecznego, analizowanego w pięciu aspektach (czynnikach)
1. Motywacji do nauki szkolnej (pozytywna i aktywna postawa wobec wymagań szkoły np. pilność, wytrwałość i koncentracja na zadaniach szkolnych)
2. Zachowania się antyspołecznego (obniżona kontrola własnego zachowania, agresywna postawa wobec innych)
3. Przyhamowania (bierna postawa wobec innych osób, reakcje lękowe, obniżone samopoczucie)
4. Uspołecznienia (przyjazna postawa wobec innych determinowana zdolnością do „ciepłych” reakcji interpersonalnych, życzliwych i tolerancyjnych)
5. Zainteresowań seksualnych (koncentracja na sprawach seksu i osobach odmiennej płci)

Narzędzie wykorzystuje się w celach selekcyjnych gdyż pozwala zidentyfikować dzieci z trudnościami przystosowawczymi i wstępnie określić typ doświadczanych trudności (typ zaburzeń przystosowawczych), wyrażających się w zachowaniach impulsywnych, agresywnych i niedostatecznie kontrolowanych, bądź w nadmiernie zahamowanej ogólnej aktywności i reakcjach lękowych.

Narzędzie pozwala także dokonać pomiaru dwóch podstawowych aspektów społecznego przystosowania, czyli zdolności do osiągnięć, wyznaczanej wytrwałością, pilnością i umiejętnością koncentracji za zadaniach, oraz zdolności bezkonfliktowych, nacechowanych życzliwością kontaktów społecznych, warunkowanych brakiem zaburzeń w przystosowaniu

Arkusz nie jest metodą wystarczającą do pełnej oceny nieprzystosowania społecznego, gdyż ujmuje jedynie niektóre jego aspekty, głównie dotyczące zachowania szkolnego, stąd uzyskane z jego wykorzystaniem wyniki muszą być uzupełniane i konfrontowane z informacjami uzyskanymi z innych źródeł i za pomocą innych technik (np. wywiadu)

Metodologicznie jest to narzędzie służące do prowadzenia obserwacji kierowanej, przez obserwatorów zewnętrznych (nauczycieli), analizy zaś uzyskanych wyników dokonuje z reguły psycholog lub odpowiednio przygotowany pedagog. Nauczyciel dokonujący oceny powinien bardzo dobrze znać dane dziecko i nie powinien pozostawać z nim w konflikcie.


Narzędzie składa się z czterech części.
Pierwsze dwie wypełnia nauczyciel, trzecią – lekarz szkolny, ostatnia zaś- psycholog lub pedagog.

Pierwsza część zawiera charakterystykę ucznia- 50 cech warunkujących jego ogólne powodzenie w życiu szkolnym, osiągnięcia w nauce i prawidłowe kontakty społeczne. Są to cechy osobowości rozumiane jako tendencje do zachowania się w określony sposób w pewnych sytuacjach. Pytania wskaźnikowe maja charakter opisowy zawierając w sobie definicję wskazywanej cechy (np.. Refleksyjność i jej definicja- spokojny i myślący, zastanawia się przed powzięciem decyzji, analizuje swoje postępowanie), do oceny zaś ich poziomu służy 5 stopniowa skala ( nigdy, rzadko, przeciętnie, często, zawsze)

Druga cześć zawiera krótką charakterystykę środowiska rodzinnego, służącą do zebrania podstawowych informacji o sytuacji społeczno- demograficznej i środowiskowej badanego, a także informacji o korzystaniu pozarodzinnych form opieki, wychowania i formach udzielanej pomocy, stanowiącą zarazem uzupełnienie i podstawę konfrontowania informacji o środowisku rodzinnym, pozyskanych z wywiadu z rodzicami.

Trzecia część dotyczy stanu rozwoju fizycznego i zdrowotnego ucznia, informacji zaś w tym obszarze udziela lekarz szkolny lub higienistka.

Czwarta część stanowi zestawienie zbiorcze, z którego korzysta wyłącznie diagnosta dokonujący analizy wyników, oraz profil czynników, który pozwala na graficzne przedstawienie wyników uzyskanych w obrębie 5 skal czynnikowych.

Badanie musi poprzedzać dokładne poinformowanie nauczyciela o celu i sposobie wypełnienia narzędzia, a także uświadomienie mu iż ocena zachowań danego ucznia musi być dokonywana w stosunku do zachowywania się innych uczniów w klasie, a także wskazać podstawowe źródła błędów w szacowaniu i warunki prawidłowej oceny.

Interpretacja formalna polega na sumowaniu wyników surowych w poszczególnych skalach czynnikowych
(skale skumulowanych ocen), porównaniu ich z normami i przedstawieniu ich w postaci profilowej. Interpretacja nieformalna wymaga większej refleksyjności diagnosty, gdyż dokonuje się na podstawie jakościowego opisu czynników z uwzględnieniem ich znaczenia dla oceny przystosowania społecznego do sytuacji szkolnej.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
klaudyna191




Dołączył: 26 Paź 2009
Posty: 53
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 20:21, 06 Cze 2011    Temat postu: Skala Mossa

[link widoczny dla zalogowanych]

Niech wrzuca te referaty ktore podała żebędą ważne:)


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
kasieńka1989




Dołączył: 08 Sty 2011
Posty: 19
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 20:28, 06 Cze 2011    Temat postu:

wrzuciłam Smile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
klaudyna191




Dołączył: 26 Paź 2009
Posty: 53
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 20:52, 06 Cze 2011    Temat postu:

w folderze w ktorym wrzucam te refaraty na zaliczenie z diagnozy zakładamhasło jutro je podam osobom z naszej grupy jak inni niechca pomoc to my teżSmile)))SmileSmile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
dL




Dołączył: 04 Cze 2010
Posty: 5
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 21:53, 06 Cze 2011    Temat postu:

o jakie chytrusiaki z Was! Wink

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
annakl7




Dołączył: 27 Lut 2010
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: hruszniew

PostWysłany: Pon 22:05, 06 Cze 2011    Temat postu:

no chytrusy:)
bedą cos chciec:)))


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
klaudyna191




Dołączył: 26 Paź 2009
Posty: 53
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Pon 22:37, 06 Cze 2011    Temat postu:

Nikt nie jest chytry każda grupa ma coś swojego i nie chce się dzielić może nie liczne osoby pomogą a reszta czeka na gotowe. Wiesz Aniu ty i tak razem z Sylwią będziesz się uczyć hehe:) To co ci zależySmile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
annakl7




Dołączył: 27 Lut 2010
Posty: 17
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: hruszniew

PostWysłany: Czw 13:21, 09 Cze 2011    Temat postu:

Klaudyna ja tylko żartowałam i tak:) no mu z Sylwią to sie zawsze dzielimy:))))

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
klaudyna191




Dołączył: 26 Paź 2009
Posty: 53
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Czw 20:33, 09 Cze 2011    Temat postu:

Rozumiem ale sama wiesz...... Niektórzy nie rozumieją Aniu:)

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
klaudyna191




Dołączył: 26 Paź 2009
Posty: 53
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5

PostWysłany: Nie 15:57, 12 Cze 2011    Temat postu:

czy ma ktos informacje od dr Bocian jak z arkuszami czy nie????miała do piątku dać znaćSmile

Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.pedagogikabloka.fora.pl Strona Główna -> Semestr IV Wszystkie czasy w strefie EET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin